VROUWTJES BLUNDER OP DE YIHA CLUB
Zo gingen wij, baasje,
Djenno en ik weer eens vrouwtje ophalen van haar line dance
avondje. Als ik alles van te voren geweten had, dan was ik deze keer
thuis gebleven.
Het
begon allemaal zo: Baasje zat met mij op schoot aan de bar en opeens
viel het flesje bier van de baas om. Vraag niet waar dat door kwam
want dat was al gebeurt voordat wij er erg in hadden. Ik liep toen
al een beetje rood aan van schaamte. Vrouwtje kwam meteen in actie.
Zij zou dat wel eens eventjes opruimen met een mop en een emmer met
een ding er op waar je die mop door heen moest halen, dat heet een
wringer. Een dansvriendin van het vrouwtje zou ook wel eens eventjes
komen helpen. Zij zou de slinger van de wringer rond draaien.
Terwijl de dames aan het klungelen waren om de mop uitgeknepen te
krijgen, dat ging verre van soepeltjes, lagen ze helemaal dubbel van
het lachen. Dan de vloer maar schoonmaken met een natte mop. Daarna
moest het hele ritueel nog een keer herhaald worden, maar toen lukte
het helemaal niet meer om die mop door de wringer te krijgen. Hoe
langer het duurde, hoe harder de dames gingen lachen. Nu zat er aan
die mop een hele lange steel, en ik zag het al helemaal gebeuren.
Vrouwtje had zo'n lol dat ze alle kanten met die mop op stond te
zwaaien. Nu moeten jullie weten dat er in het gangetje van de keuken
naar de kantine twee ingelijste oorkondes hangen. Moet ik nog meer
vertellen ? en ja hoor !, nog geen twee tellen later later lag een
ingelijste oorkonde aan diggelen, glas kapot, maar gelukkig was de
oorkonde nog heel. Toen gingen de dames nog harder lachen, ze
moesten bijna aan het zuurstof. Ik wist niet waar ik kijken moest.
Gelukkig heeft het vrouwtje ook een dansvriendin die voor nieuw glas
kon zorgen. Maar al met al hebben alle dames er vreselijk om moeten
lachen. Een film had niet mooier kunnen zijn. En het vrouwtje ? Die
moet tegenwoordig zo ver mogelijk bij de oorkondes en bij de mop
vandaan blijven.
SPOOKJESDAG
IN HERKENBOSCH
Op
10 mei werd de jaarlijkse spookjesdag van Jan en Liesbeth Stams van
sheltiekennel " Spaboke" in Herkenbosch gehouden. Wij moesten die
zaterdag vroeg uit de veren want wij rijden er ruim twee uur over naar
Herkenbosch, maar dan houden we ook nog een pitstop onderweg. Tante
Leentje ging deze keer ook gezellig mee. Zij heeft deze dag met Jiba
gelopen. De Spookjesdag werd bij Rijstal " Venhof " gehouden. Het weer
zat wel een beetje tegen die dag, het was een regenachtige dag, maar dat
mocht de pret niet drukken. Toch zijn we in de regen gaan wandelen. Je
kunt daar namelijk heel mooi wandelen. Het regende gelukkig niet al te
hard want ik heb er een hekel aan als mijn sheltievachtje nat wordt.
Baasje en vrouwtje en tante Leentje hadden zo'n ding boven hun hoofd
zodat zij niet nat werden. Djenno heeft naar hartelust in de bagger
gelopen en in de regenplassen, hij kon er geen genoeg van krijgen. Ik
ben een beetje aan de kant blijven lopen stel je voor dat ik onder de
baggerspetters zou komen. Onderweg kregen de baasjes en vrouwtjes nog
iets te drinken met een lekkere bonbon erbij. Na de wandeling zijn we
gezellig bij " de Venhof " binnen gaan zitten om een beetje op te
drogen. Tante Leentje trakteerde op iets lekkers.
Ook
waren Tom en Agnes aanwezig van T.R. TEXSTYLING. Vrouwtje en Tante
Leentje hebben allebei en schoudertas laten bedrukken. Bij het vrouwtje
kwam er uiteraard een sheltiekopje op. Aan het einde van de middag waren
de meeste Spookjes al met hun baasjes en vrouwtjes vetrokken, maar wij
zijn nog een poosje gebleven want het was erg gezellig. Rond een uur of
acht zijn we weer naar huis gegaan. Om tien uur waren we weer in het
boerengat, op de terugweg is het baasje niet gestopt omdat wij alle drie
uitgeteld lagen te slapen op de achterbank. Het was een hele gezellige
dag, Jantje en Liesbeth bedankt voor alles.
IN
EEN (RIJ)TUIGJE
Ook ben ik nog een paar dagen
naar de Zeeuwse kust geweest. Oma en Jiba gingen ook mee.
Op
vrijdagochtend vertrokken we met een afgeladen auto plus hutkoffer vol
op het dak richting de Zeeuwse kust. Normaal gaan we op hemelvaartsdag
al, maar vrouwtje ging met Tante Leentje en haar broer Ronald naar de
Toppers. Het hele boerengat had hier met de postcodeloterij kaarten
voor de Toppers gewonnen. Om een uur of elf waren we al op de
camping.Toen ik de auto uit kwam ben ik als een dolle stier gaan rennen
en spelen met Djenno. De volgende dag zijn we uiteraard naar Zierikzee
geweest, het was mooi weer. Ook kwamen we nog meer shelties tegen en
collies. Ik moet daar niet zoveel van hebben en Jiba ook niet. Djenno
had de dag van zijn leven, hij trok met zijn clownssmile weer de
aandacht van iedereen. Jiba en mij vonden ze ook mooi hoor ! s' Middags
gingen we nog naar Renesse, daar was een braderie. Ook daar kwamen we
weer shelties tegen. Opeens zei het vrouwtje dat ze nog naar het
dierenwinkeltje wilde om een tuigje voor mij te kopen.
Ik
was die zondag ervoor weer eens uit mijn halsband geschoten toen een
hond naar mij toe kwam lopen, hij deed verder niets. Zoals jullie weten
ben ik toen ik zeven maanden oud was door twee loslopende honden gebeten
en opgejaagd. Ik was toen ook nog eens uit mijn halsband geschoten en
gelukkig naar huis gegaan. Zie deel 10. Maar goed, vrouwtje ging dus bij
de tuigjes kijken, uiteindelijk is het een bruine geworden. Maar toen
moest het tuigje nog op maat gemaakt worden. Bij deze dierenwinkel doen
ze dat zonder dat je het hoeft te vragen. Ik vind het helemaal niet leuk
als vreemde mensen aan mijn sheltielijfje komen. Ik heb in het begin van
alles geprobeerd om maar niet dat tuigje om te hoeven. Maar eventjes
later kreeg de meneer van de dierenwinkel het samen met de baas toch
voor elkaar om het tuigje bij mij passend te krijgen. Ik moest het
tuigje gelijk om houden, want dan kon ik echt niet meer ontsnappen. Ik
was net een een paard in galop toen ik dat tuigje om had. Ik sprong meer
dan dat ik liep. Vrouwtje lag helemaal dubbel van het lachen. Maar al
gauw liep ik weer netjes mee, eigenlijk zat het tuigje geen eens zo
slecht. Nu ben ik er goed aan gewend en als het baasje of vrouwtje met
het tuigje aan komt lopen dan ga ik al netjes met mijn ene pootje
omhoog staan om in het tuigje te stappen.