Hallo allemaal,

REGIODAG IN HERPEN

 
 
Pas geleden gingen wij naar de regiodag in Herpen. Nu denken jullie vast allemaal, ja, daar heb je vorig jaar ook al over geschreven. Maar deze keer was het nog leuker als vorig jaar, want de Stamsjes waren namelijk als verrassing met de hondjes naar Herpen gekomen. Vrouwtje wist niet wat ze zag, zij wist niet beter of de Stamsjes waren nog in Drenthe op vakantie. Ik was heel blij om iedereen weer te zien. Djenno was gelijk weer hoteldebotel, hij is helemaal gek van vrouwtje Stams. Haar brillenglazen werden dan ook gelijk grondig afgesopt. Jiba en ik keken elkaar maar eens aan met een blik van moet dit nu zo overdreven ?  Maar zo is Djenno nu éénmaal, een hele sociale hond, terwijl Jiba en ik meer op de achtergrond blijven. Één uitslover in de familie vinden wij genoeg. Nadat de baasjes en vrouwtjes koffie en thee met een Kriekeflap gekregen hadden, gingen we wandelen. Het weer was goed en de wandeling was heel mooi. Na de wandeling zijn we op het terras gaan zitten en kregen wij iets lekkers en daarna hebben we lekker liggen slapen. Voor de baasjes en vrouwtjes was er een warm en koud buffet. Daarna was er nog een borsteldemonstratie en kon je spelletjes doen. Aangezien Jiba en Djenno en ik geen spelletjes liefhebbers zijn, wij vinden ons zonder spelletjes doen al slim genoeg, besloten de baasjes en vrouwtjes om nog een wandeling in het bos te gaan maken. Ik vond het allemaal best want ik wandel graag en ben graag in de buitenlucht. Vrouwtje heeft ook nog een foto van Jiba in het bos gemaakt . Jiba ging er eens uitgebreid voor zitten en het is een mooie foto geworden al zeg ik het zelf. Na de wandeling hebben we allemaal nog op het terras gezeten. Tegen het einde van de middag zijn we naar huis gegaan. Het was een hele gezellige dag met z'n allen, volgend jaar weer ?

 

 

 

 

 

 

 

AVONDVIERDAAGSE IN MOORDRECHT

 

Een paar weken geleden was er weer avondvierdaagse in het dorp. Net als vorig jaar deed het vrouwtje ook mee met neefje Gavin. Vrouwtje was nu vier avonden een poosje weg en ik vond het maar niets. Ik hang namelijk als een magneet aan haar. Als ze maar eventjes naar boven gaat en dan weer naar beneden komt begroet ik haar of dat ik ze een dag niet gezien heb. De tweede avond had de baas een verrassing voor ons. Wij gingen richting de polder wandelen en dat was vreemd, want de baas gaat daar bijna nooit met ons naar toe. Maar goed, al gauw hadden we in de gaten wat er aan de hand was, vrouwtje en Gavin zouden langs komen. Wij werden al zenuwachtig toen de eerste wandelaars voorbij kwamen. Baasje was intussen op het bankje gaan zitten dat langs het pad staat en zat zo met iemand te praten dat hij vrouwtje en Gavin pas zag toen ze bijna voorbij waren. Gavin had zeker een keer of zes Oom Corno geroepen, maar te vergeefs. Gelukkig hadden wij, Arendsoog en Co, ze wel gezien. Ook zijn Djenno en ik met de baas naar de intocht geweest. Het hele dorp was uitgelopen. Het was die avond mooi weer en twee muziekkorpsen zorgden voor de nodige vrolijke noten tussen de lange stoet van wandelaars. Vrouwtje en Gavin kregen allebei de wel verdiende medallie, dat is boers voor medaille. Ik heb even vrouwtjes medallie omgehangen want ik heb tenslotte de tweede avond ook een klein stukje meegelopen en ik ben bij de intocht geweest. Dan heb ik hem ook wel een beetje verdiend, toch ?
 
                                                       

 

 

EINDELIJK NA 28 DELEN........

 

Wat een raar onderwerp zullen jullie denken, maar na 28 delen krijgen jullie eindelijk mijn vrouwtje met ons op de foto te zien. Ze durfde er namelijk niet alleen op, zij heeft een beetje fotovrees om het zo maar te zeggen. Vrouwtjes dansvriendin van de YiIha club wilde heel graag een foto van het vrouwtje met ons er op. Toevallig had Tante Leentje een keer haar fotocamera meegenomen naar oma. En zo ging vrouwtje toch nog eens geheel onverwachts met ons op de foto. Waar een dansvriendin al niet goed voor is om DIT voor elkaar te krijgen. Nu, hier is ze dan, niet schrikken hoor! Grapje, ik heb het allerliefste vrouwtje van de héééééle wereld, misschien omdat ik dit schrijf wil ze nog wel eens een keertje met ons op de foto. Vrouwtje vond deze foto toch ook wel aardig, let wel, "AARDIG". Maar ze vond hem wel zo "AARDIG" dat ze hem afgedrukt heeft en in een lijstje op de tafel gezet heeft. Ik hoop dat jullie de foto ook leuk vinden, dan is alle moeite na 28 delen niet voor niets geweest.

 

 

 

 

 

 

 

 

Groetjes, en een zonnige poot van Wickie

 
 

 
 

divider