|
|
|
|
|
Hoi hoi.....,
OPZICHTER BIJ DE STRATENMAKERS
Twee weken geleden werd het op het hofje op maandagochtend een beetje onrustig. Ik hoorde allemaal vreemde geluiden, en ja wel hoor, de aangekondigde herbestrating van het hofje stond op het punt te beginnen. Ze begonnen eerst op de inrit van het hofje, zo konden wij nog gewoon de auto parkeren voor de deur. Vrouwtje heeft haar auto maar al te graag voor de deur staan. Maar op deze maandagochtend klonk het geluid van de shovel wel heel erg dichtbij. Vrouwtje ging maar eens eventjes kijken want haar auto stond nog op de parkeerplaats. De shovel was al bijna bij ons voor de deur. Wij werden gelijk aangelijnd en toen zijn we met de auto naar oma gegaan. Toen we terug kwamen dacht ik meteen dat ik op het strand was, zoveel zand lag er.  Djenno en ik hebben dus een privéstrand en binnen in huis lag ook overal zand. Vrouwtjes GROOTSTE VRIEND de stofzuiger draait overuren. Maar goed, vrouwtje stond een dag erna de vaat af te wassen en dan heeft ze uitzicht op de straat. Zo kwam ze op het lumineuze idee om van mij foto's te maken in een kruiwagen die de stratenmakers bij ons op het straatje hadden gezet. Zo kon ik mooi de boel in de gaten houden. Dus vrouwtje pakte haar fototoestel, trok baasjes slippers aan en deed mij aan de riem en zo zat ik binnen twee tellen vanuit mijn stretcher in de kruiwagen. Toen vrouwtje de laatste foto wilde maken kwam ze erachter dat ze de sleutel in huis had laten liggen. Jiba en Djenno zaten ook nog binnen. Nu woont tante Leentje niet ver bij ons vandaan, dus gingen we daar de sleutel ophalen. Vrouwtje in haar shirtje en op de slippers, maat 45 van het baasje, het leek klein duimpje met de zevenmijlslaarzen wel. Deze slippers waren haar dus vijf maten te groot, en ik hobbelde daar ook nog eens achteraan. Ik wilde niet mee omdat mijn vrienden nog op het hofje zaten. Normaal lopen we in vijf minuten naar Tante Leentje, maar omdat ik niet door wilde lopen duurde het ietsje langer. Gelukkig was Tante Leentje thuis. De dames hebben er wel om gelachen. Met de sleutel en een geleend fleecejack gingen het vrouwtje en ik weer vol goede moed naar huis. Jiba en Djenno stonden ons al kwispelend met hun staarten op te wachten. Ja, dit is ECHT weer iets voor het vrouwtje.
Pas geleden zijn we weer een weekendje bij mijn broertje Dandy wezen logeren. Deze keer zijn we de bloesemtocht wezen rijden. Met de auto van de Stamsjes gingen we op zaterdagochtend al vroeg op pad.  Alle hondjes gingen mee, vier hondjes in de achterbak en Dandy, ik en Djenno met vrouwtje en Liesbeth op de achterbank. Jantje was onze privéchauffeur en baasje was de routeplanner. Tot vrouwtjes verbazing las hij alles nog goed op ook. We zijn nog een paar keer gestopt onderweg om te wandelen en om een terrasje te pakken. Ik ben ook nog bij het Drielandenpunt geweest. Binnen een paar stappen was ik in Duitsland en even zo gauw in België en weer terug in Nederland. Omdat baasje met Djenno al bij het Drielandenpunt op de foto stond (Djenno woonde toen nog alleen bij baasje en vrouwtje) heeft het vrouwtje er ook één van mij met de baas gemaakt. Op de terugweg zijn we nog bij "De Pintelier" geweest, daar hebben de baasjes en vrouwtjes heerlijk gegeten. Daarna zijn we weer richting Echt gereden. Maar voordat we naar huis gingen zijn we nog naar het kanaal geweest, daar hebben wij lekker gerend en gespeeld. Djenno heeft 's nachts weer een beetje de boel op stelten gezet. Hij lag zoals gewoonlijk weer eens te piepen. Vrouwtje werd er een beetje gek van. Ik had 's ochtends ook nog voor een verrassing gezorgd. Ik had namelijk stiekem in de kamer gepoept.  Ook het vrouwtje had weer wat. Zij zou 's nachts heel stilletjes naar het toilet gaan zonder iedereen wakker te maken. Nu, ze heeft bijna het hele huis afgebroken. Mijn vrouwtje is namelijk nachtblind en was vergeten dat er nog een tafeltje met spullen op de overloop stond. Jullie kunnen wel raden wat dat teweeg bracht. Een hoop herrie, niet mooi meer. Op zondag zijn we naar een hele grote braderie geweest, Dandy mocht ook mee, zo konden de andere hondjes bijkomen van de vorige dag. Vrouwtje heeft er nog een leuke broek gekocht en wat voor oma en Tante Leentje. 's Middags zijn we ook nog een keer naar het kanaal geweest en toen was ik zo moe, dat ik de hele rit naar huis heb liggen slapen. Ik was zelfs te moe om mijn vleesie op te eten. Djenno en ik hebben twee dagen moeten bijkomen van dit leuke weekend.
Jan en Liesbeth en alle hondjes, BEDANKT hiervoor!
KNIBBEL, KNABBEL, KNUISJE, WAT STEEKT DAAR UIT MIJN HUISJE ?
Zoals jullie weten hebben wij een stoffen speelhuisje, nu het is tegenwoordig meer een slaaphuisje geworden. Ja , wij worden ook een dagje ouder. Djenno en ik kLuiven heel graag op een kauwstok, maar pikken hem ook net zo graag weer van elkaar af. Er liggen er wel een paar in huis, maar wij willen net altijd dezelfde kauwstok. Als ik de kauwstok heb gaat Djenno onder de tafel door liggen loeren. En als ik dan toevallig even niet oplet schiet hij als een tornado voorbij en pikt dan ook nog eens mijn kauwstok .Vervolgens schiet hij zo het speelhuisje in en begint op de kauwstaaf te kluiven of dat zijn leven er van afhangt. 
Maar Djenno gaat niet helemaal in het speelhuisje liggen, maar hangt er met zijn sheltiekontje uit en af en toe zwaait hij nog met zijn staart ook. Ik lig ondertussen ook weer op de loer om de kauwstok te pakken als Djenno uitgekloven is. Dan ren ik het speelhuisje in, maar ik lig met mijn kopje buiten de deur, alleen al om Djenno triomfantelijk te laten zien dat ik de kauwstaaf dan heb. Ja, zo blijven wij bezig en het gaat nog steeds niet vervelen.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|