Hallo allemaal,

Op zaterdag 29 september was de sheltiedag van Jan en Liesbeth. Wij zijn op vrijdagmiddag al vertrokken naar het Limburgse land. Vrouwtje had het goed verborgen gehouden totdat we haar een beetje pneu nerveu zagen worden. Ze liep met kadootjes voor de Stamsjes te slepen en met een paar tassen en als klap op de vuurpijl gingen wij ook nog eens tussen de middag richting baasjes werk. Dit gebeurt namelijk zelden of nooit, en ja, toen wisten wij het opeens, wij gaan iets leuks doen. Zo tegen 4 uur waren wij bij de Stamsjes. Djenno stoof zoals gewoonlijk als een wervelstorm naar binnen en ik ging voorzichtig eens om het hoekje kijken. Tot mijn verbazing zag ik nog een hondje dat sprekend op mij leek en dat was mijn broertje Dandy. ‘s Middags zijn we nog even in Echt wezen shoppen.

De volgende dag was het eindelijk zover, de sheltiedag bij Herberg de Pintelier in Voerendaal. Met koffie, thee en vlaai voor de vrouwtjes en baasjes begon de sheltiedag al goed. Daarna stond er een prachtige wandeling op het programma. Ik was wel een beetje bang voor al die hondjes en ging maar veilig bij het baasje op schoot zitten, stel je eens voor dat ze bij mij zouden komen snuffelen. Maar ja, om te kunnen gaan wandelen moest ik toch van baasjes schoot af. Heel voorzichtig ging ik van baasjes schoot af en ik moet zeggen, het viel best wel mee, eigenlijk vond ik het toch wel leuk. De wandeling was heel mooi, we kwamen ook nog door een wijngaard, ja wat dat nu weer is weet ik niet. Er hingen allemaal groene en blauwe balletjes aan de takken, het leken wel versierde kerstbomen. Dit bleken dus druiven te zijn. Een stukje verderop kregen de baasjes en vrouwtjes en wij uiteraard, een versnapering. Zo kon ik even uitrusten van de klimpartij, ik kreeg er bijna hoogtevrees van. Ja, dat heb je bij ons in dat boerengat niet, daar is alles vlak. Nadat ik een beetje uitgerust was gingen we weer verder wandelen en zo kwamen we na een poosje weer bij de Pintelier aan. Iedereen ging gezellig bij elkaar zitten voor een drankje en, hoe kan het ook anders, om over de hondjes te praten. Zo kregen de baasjes en vrouwtjes een grote zak friet met zuurvlees of goulash, ja, wij zeggen patat, maar als ik dat zou schrijven dan begrijpen jullie het niet en friet wel. De kok had goed zijn best gedaan. Djenno en ik moesten het doen met een tarwe boterham met kippiedip. Ja, verschil moet er zijn. Het was een goed geslaagde dag en het was nog mooi weer ook, ik was al bang dat mijn vachtje nat zou regenen want daar heb ik een hekel aan. Wij zijn daarna nog met de Stamsjes naar Wiel en Marina en hun honden Max en Teak geweest. Wiel en Marina hebben ook geholpen met het organiseren van deze dag.

Jan, Liesbeth, Wiel en Marina bedankt, ook namens vrouwtje, baasje en Djenno voor deze hele leuke dag!

Djenno is nog steeds verliefd op Scarlett, maar Scarlett wil niets van hem weten. Wat Djenno ook doet, zij kijkt hem geen eens aan. Maar als wij naar bed gaan in hotel Stams slaapt Scarlett ergens anders en dat vind Djenno niet leuk, met het gevolg dat hij de hele nacht tegen de slaapkamerdeur aan geplakt ligt en bijna als een koe ligt te loeien. Vrouwtje had hem wel achter het behang kunnen plakken. Ik heb heerlijk bij het vrouwtje op bed geslapen, van mij zul je geen last hebben. Zondagmiddag zijn wij weer naar het boerengat vertrokken, na het uitlaten heb ik nog lekker mijn vleessie op gegeten en daarna ben ik op de stretcher geploft en ben er de hele avond niet meer af geweest, zo moe was ik.

Nu dit was het weer, tot de volgende keer.

Groetjes,

Wickie